Iść za Chrystusem
Treść
W uroczystość Bożego Ciała pójdziemy w procesji za Chrystusem, ukrytym pod postacią chleba. Będzie to wyrazem naszej miłości do Niego, ale dla wielu także przejawem zacofania, ciemnoty, religijnego fanatyzmu... Idąc za Jezusem, narażamy się na drwiące uśmiechy i komentarze; może nawet wyzwiska. A jednak chcemy pójść za naszym Panem i Zbawicielem... wyznać wiarę w Jego obecność w Eucharystii i okazać swą miłość do Niego.
Ten gest pójścia w procesji powinien być jednak równoznaczny z podjęciem zadań, jakie Jezus przed nami stawia. Tego dnia On sam w Eucharystycznym Chlebie wychodzi na ulice naszych miast i osiedli. Przechodzi między naszymi domami. Odwiedza miejsca, w których przebywamy na co dzień: miejsca naszej pracy, wypoczynku, zabawy... Przychodzi, aby nam błogosławić. Ale też przychodzi spotkać wszystkich, którzy być może nie mają śmiałości lub siły przyjść do Niego sami: odrzuconych, samotnych, przygniecionych krzyżem choroby, pogrążonych w grzechu i tych, którzy utracili nadzieję. Przychodzi, by dyskretnie i w milczeniu skierować naszą uwagę w ich stronę; by powtórzyć słowa, które padły w dzisiejszej Ewangelii: "Wy dajcie im jeść!" (Łk 9, 13). Nakarmcie ich chlebem i miłością tak, jak Ja karmię was w czasie każdej Eucharystii! Nie zatrzymujcie tego daru dla siebie!
Uroczystość Bożego Ciała jest także wyjściem Chrystusa do tych wszystkich, którzy odchodzą od Niego świadomie i z premedytacją. Jest budzeniem ich sumień i pukaniem do serc. Stąd też nie powinna dziwić agresja, złość czy kpiny, które wrogowie Chrystusa kierują pod adresem dzisiejszej uroczystości i eucharystycznej procesji. Głos sumienia jest natarczywy. Jeśli ktoś chce go zagłuszyć, musi krzyczeć bardzo głośno...
Idąc w procesji Bożego Ciała, zechciejmy sobie także uświadomić, że owo wyjście Chrystusa na ulice naszych miejscowości jest też zaproszeniem, które On sam do nas kieruje. Jest to zaproszenie do regularnego i stale pogłębianego udziału w Eucharystii oraz nawiedzania w ciągu dnia świątyni, by adorować Eucharystycznego Chrystusa. Postawa adoracji i głębokiego uczestnictwa w Eucharystii oraz jednoczenie się z Jezusem w Komunii Świętej są źródłem naszej siły i mocy do znoszenia uciążliwości życia codziennego, a nawet dokonywania rzeczy wielkich. Dlatego idąc za Chrystusem, oddajmy Mu także chwałę w naszym sercu i prośmy, by całe nasze życie było kroczeniem za Nim - Jego śladami i według Jego Ewangelii.
ks. Andrzej Adamski, "Nasz Dziennik" 2007-06-06
Autor: ea