EWANGELIA
Treść
Zdjęcie: arch./ -
Jezus zaczął wskazywać swoim uczniom na to, że musi iść do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: „Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie”. Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”.
Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę?
Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi i wtedy odda każdemu według jego postępowania”. Mt 16,21-27
Bóg pokornym daje łaskę
Tekst Ewangelii proklamowanej w dwudziestą drugą niedzielę zwykłą należy czytać w kontekście dialogu Jezusa z uczniem. Piotr, w nagrodę za wyznanie, iż Jezus jest Mesjaszem, zostaje nazwany Skałą i otrzymuje obietnicę prymatu. Jego otwarcie na światło pochodzące od Ojca skutkuje nobilitacją. Ona z kolei rodzi pewność siebie. Ta – pychę. Pycha każe apostołowi upomnieć Jezusa, za co zostaje skarcony i nazwany szatanem, czyli tym, który zwodzi i przeszkadza. Dlaczego Jezus jest tak surowy?
Mała Arabka (bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego – Mariam Bauoardy, karmelitanka wyniesiona na ołtarze przez św. Jana Pawła II w 1983 r.) pisała: „W piekle znaleźć można wszelkie cnoty, z wyjątkiem pokory. W niebie znaleźć można wszelkie wady, z wyjątkiem pychy. Oznacza to, że Bóg wszystko wybacza duszy pokornej, ale za nic uważa największą cnotę pozbawioną pokory”.
Bez pokory człowiek nie jest w stanie w pełni otworzyć się na to, co przychodzi spoza niego – nawet Bóg jest wtedy ukształtowany w wyobraźni „na ludzki obraz i podobieństwo”, spełniający subiektywne oczekiwania, będący tak naprawdę projekcją własnych pragnień. Pycha zamyka na łaskę, Boże miłosierdzie, zamazuje obraz Syna Bożego i Jego posłannictwa. Dlatego Jezus z tak ostrą przyganą traktuje Piotra i nazywa przeciwnikiem. Nie był on, jak też pozostali uczniowie, jeszcze gotowy na przyjęcie prawdy o Mesjaszu cierpiącym i ukrzyżowanym. Jeszcze myślał o tym, jak zachować swoje życie, zyskać – tak bardzo po ludzku – na relacji z Nim. Później wszystko się zmieniło.
Pokora pozwala przewartościować życie, nadać priorytet temu, co w człowieku rodzi się z Ducha, dokonać właściwej oceny, co tak naprawdę jest ważne i co się w nim liczy najbardziej.
Nasz Dziennik, 31 sierpnia 2014
Autor: mj